Naim Frasheri - Fjalet e QiriritNe mes tuaj kam qendruar
E jam duke perveluar,
Qe t’u ap pakeze drite,
Natene t’ua benj dite.
Do te tretem, te kullohem,
Te digjem, te pervelohem,
Qe t’u ndrinj mir’ e te shihni,
Njeri-tjaterin te njihni.
Per ju do te rri te tretem,
Asnje cike te mos mbetem,
Te digjem e te qanj me lot,
Se deshiren s’e duronj dot.
Une zjarrit nuk i druhem
Dhe kurre s’dua te shuhem,
Po te digjem me deshire,
Sa te munt t’u ndrinj me mire.
Kur me shihni se jam tretur,
Mos pandehni se kam vdekur;
jam i gjall’ e jam nde jete
jam ne dritet te vertete,
Une jam ne shpirtin tuaj,
Mos me kini per te huaj,
M’eshte falure durimi,
Andaj po digjem si trimi,
Se ma k’enda t’u benj mire,
Te mos mbeti n’erresire.
Jakeni rreth meje rrini,
Flisni, qeshni, hani, pini,
Ne shpirt kam dashurine,
Pa digjem per njerezine,
Lemeni te pervelohem,
nuke dua me te ftohem,
Dua ta djek trupn’ e krete
Per ate zotn’ e vertete.
Me zjarr ta djek mushkerine
E te tretem per njerine,
Bashke me gezimt te tija
te vete te perendia.
Une dua njerezine,
Miresin’ e urtesine.
Ne behi shoke me mua,
Ne me doni si u dua,
Njeri-tjeterin ne doni,
Te paudhe mos punoni.
O zemera fluturake,
Qasju pake kesaj flake!
Mase krahet t’i pervelon,
Po dhe shpirtin ta shenjteron.
Une duke perveluar,
Njerezit i kam ndrituar.
Kam qene mik me njerine,
Andaj i di e me dine.
Gjithe tuajt’ i kam pare,
Mem’ e at’ e fis e fare,
Si tani gjithe i kam nder ment,
Qe rrinine me kete vent.
Edhe sot ner ju ata shoh,
Se shpirtin e tyre ua njoh,
Dhe une si ju jam ndruar
E jam perzjer’ e ndryshuar,
Pa jam bere shume here
Zjar e uj’ e balt’ e ere.
Jam nje shkendije pej qielli
dhe nje drudheze pej dielli.
Edhe nder qiej fluturonj,
Edhe brenda ne det qendronj,
Shume here fle ne balte,
Diku ndodhem dhe ne mjalte
Benem qengj e kec i pire,
Lul’ e bar e gjeth i mbire.
Dua shume fjale t’u them,
Po trembem mos i benj ujem.
E ku shkruhene ne karte
Fjalet’ e gjuhese zjarrte?
Kush e din krejt 5 e ka prej meje